شهدای ایران، سرویس سیاسی/محمد ایمانی نویسنده و تحلیلگر مسایل سیاسی در مطلبی در کانال تلگرامی خود نوشت:

روزنامه هم میهن، توقیف نشریات زنجیره ای در اردیبهشت ۱۳۷۹ را "شکستن بال دوم اصلاحات" وانمود کرده، اما نمی گوید که کارکرد آنها، شارلاتانیسم و ویرانگری منافقانه بود و نه اصلاحات.

اصلاح طلبی (reformism) در همه جای دنیا، ذیل قانون اساسی و نظام سیاسی مستقر و برای ارتقای آن انجام می شود؛ نه برای کودتا و براندازی. بسیاری از فعالان نشریات زنجیره ای، در مرور زمان نقاب از چهره برداشتند و از رسانه های معاند -حتی معاند با اصل ایران- سر در آوردند:
از bbc انگلیس که بی سیم کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بود و دولت متبوعش، دیکتاتوری پهلوی را به مدت ۵۴ سال به ملت ایران تحمیل کرد؛ تا شبکه ویرانی طلب "ایران اینترنشنال" وابسته به موساد که سردبیری اش بر عهده معاون وزیر ارشاد دولت خاتمی (سردبیر روزنامه زنجیره ای آفتاب امروز) است.

از این واقعیت گذشته، می توان به اعترافات فعالان طیف مدعی اصلاح طلبی استناد کرد؛ به عنوان مشت نمونه خروار:

مسعود بهنود (همکار نشریات زنجیره‌ای و بی‌بی‌سی):«تازگی‌ها ابراهیم نبوی یک نامه تندی نوشته به شادی صدر که؛ در آن روز [دوره اصلاحات] همه تسمه پاره کرده بودیم. بهنود می‌گفت همه با هم از چراغ قرمز رد نشویم.».

عطاءالله مهاجرانی وزیر ارشاد دولت خاتمی، درباره روزنامه های زنجیره ای جامعه و توس:"آنها با به خدمت گرفتن برخی روزنامه نگاران رژیم شاه، دنبال تشنج آفرینی هستند و خاتمی را گورباچف وخود را یلتسین تلقی می کنند. آنها سخنگوی نهضت آزادی هستند اما خود را طرفدار دوم خرداد جلوه می دهند. آنها با کسانی همکاری می کنند که با نفس دین مسئله دارند".

"به آنها درباره رعایت مبانی دینی تذکر داده و گفته بودم چه دلیلی دارد از کسانی که با نفس دین مسئله دارند، دعوت به همکاری کنید؟ شاهد بودیم در این روزنامه گروه‌هایی که از سال ۱۳۶۰ به هم پیوستند و در برابر انقلاب قرار گرفتند، تک‌تک داشتند در این رشته گرد می‌آمدند تا سامان یابند؛ مثل جبهه ملی و نهضت آزادی و حتی گروه‌های مارکسیست".

علی حکمت، سردبیر روزنامه توقیف شده خرداد، در گفت و گو با روزنامه شرق:"همیشه به بچه‌های تحریریه می‌گفتم که حرف‌ تند بزنید، ولی تند حرف نزنید. من با تیترهای تند مخالف بودم و چند تا تیتر تندی هم که در خرداد هست، زمانی ‌که من نبودم و دوستان دیگری بودند و در فضای خاصی اتفاق افتاده بود.

ما باید می‌توانستیم حرف‌های اساسی و تند بزنیم، اما روزنامه‌نگار نباید انگشت در چشم مخاطب و جامعه‌اش کند. ما سه جور روزنامه‌نگار داریم؛ یک‌سری چریک هستند. قلم در دست گرفته‌اند، ولی همان کارکرد ژ3 و کلاشنیکف را از آن می‌خواهند. ما دوستان این شکلی هم داشتیم و مطبوعات دوم خرداد از همین گروه لطمه خورد.
من به‌عنوان سردبیر خرداد، دربه‌در دنبال فضایی منطقی هستم که کسانی که دست‌اندرکار مطبوعات دوم خرداد -یا به قول آقای شریعتمداری "مطبوعات زنجیره‌ای"- بودند، بنشینیم و خودمان را نقد کنیم؛ از سلام تا روزنامه خرداد و دیگران. ما ‌اشتباهات زیادی داشتیم؛‌ فرهنگ با چریک‌بازی هیچ‌وقت نمی‌تواند کنار بیاید".