نخبه مسلمان برنده نوبل شیمی ۲۰۲۵ شد

یکی از مهم‌ترین دستاوردهای علم مواد در دهه‌های اخیر، چارچوب‌های فلزی–آلی یا همان MOFs هستند. این مواد به دلیل تخلخل بی‌نظیر و سطح داخلی بسیار بزرگشان، توانسته‌اند جایگاهی ویژه در پژوهش‌های علمی و صنعتی پیدا کنند.

این MOFs نه تنها قادر به ذخیره گازهایی چون هیدروژن و متان برای تولید انرژی پاک هستند، بلکه می‌توانند دی‌اکسیدکربن را از دودکش نیروگاه‌ها جذب کنند، مولکول‌های مختلف را از هم جدا کنند و حتی در دارورسانی و تصویربرداری پزشکی به کار روند.


آنچه این حوزه را به شکوفایی رساند، تلاش‌های دانشمندی به نام عمر یاغی بود. او توانست با طرح ایده‌ای نو، دریچه‌ای تازه به دنیای مواد بگشاید و علمی را پایه‌گذاری کند که امروز با عنوان «شیمی شبکه‌ای» شناخته می‌شود.

مر یاغی در سال ۱۹۶۶ در امان اردن متولد شد و مدرک لیسانس را در رشتۀ شیمی از دانشگاه نیویورک و مدرک دکترایش را از دانشگاه ایلینویس اروبانا دریافت کرد. مقطع فوق دکترا را در دانشگاه هاروارد گذرانده و از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۷ در دانشگاه آریزونا، از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۵ در دانشگاه میشیگان و یو سی اِل اِی، و از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱ در مقام استادی مشغول به کار بوده است. در حال حاضر استاد رشته شیمی دانشگاه برکلی است.

دریافت جوایزی چون جایزه مصطفی(ص) در سال 2015، جایزه ACS در زمینه شیمی مواد و قرار گرفتن در میان پراستنادترین پژوهشگران، بخشی از دستاوردهای او را نشان می‌دهد.

لازم به ذکر است جایزه مصطفی(ص) نشان عالی علم و فناوری جهان اسلام است که به صورت دوسالانه به برترین دانشمندان و پژوهشگران جهان اسلام اعطا می‌شود. شهریورماه سال جاری ششمین دوره این رویداد برگزار شد.