اسرائیل؛ شریک پنهان رؤیای بنسلمان برای خاورمیانه جدید
حسن حمزه، فعال رسانه در مطلبی در تلگرام نوشت:
اوزی رابی در گزارشی در کانال ۱۲ اسرائیل مینویسد که خاورمیانهی ۲۰۲۵ در آستانهی بازتعریف ژرفی از قدرت و روابط منطقهای قرار گرفته است. به باور او «دوران نفت هنوز پایان نیافته، اما جهان در میانهی انقلابی فناورانه و انرژیمحور است که نظم تازهای میآفریند». در چنین شرایطی، عربستان سعودی و اسرائیل نه از مسیر سیاست رسمی بلکه از راه منافع فناورانه و اقتصادی به سوی هم در حرکتاند. این نزدیکی، از نگاه رابی، نشانهی آغاز مرحلهای تازه از «عادیسازی واقعیت» است؛ همکاریهایی که زیر سطح سیاست در حال گسترشاند.
رابی، محمد بنسلمان را نماد این تغییر معرفی میکند. رهبری که میخواهد کشورش را از اقتصاد متکی بر نفت به اقتصاد دانشمحور منتقل کند. او تأکید میکند که «چشمانداز ۲۰۳۰» صرفاً برنامهای اقتصادی نیست، بلکه طرحی برای تعریف دوبارهی هویت ملی عربستان است. در این مسیر، اسرائیل با تکیه بر فناوریهای نو، زیرساختهای داده و مهندسی پیشرفته بهتعبیر او به «گره حیاتی» این چشمانداز بدل خواهد شد. از دید رابی، همکاری در حوزههایی چون انرژی، فناوری و زیرساخت، جایگزین مسیرهای سیاسی رسمی شده و راه را برای شکلی از «صلح عملی» هموار کرده است.
وی همچنین خاطرنشان میکند که گرچه جنگ غزه روند رسمی تطبیع را متوقف کرده، اما در عمل، مسیرهای همکاری در حال باز شدن دوبارهاند. او از سفر هیأتهای اسرائیلی به عربستان و برنامهریزی برای سفر ولیعهد در نوامبر ۲۰۲۵ بهعنوان شواهدی از احیای تدریجی این ارتباط یاد میکند. به گفتهی او، هدف کنونی نه توافقی نمادین، بلکه ایجاد همگرایی عملی در اقتصاد، فناوری و گردشگری مذهبی است؛ الگویی که بیسروصدا ولی پیوسته پیش میرود.
در جمعبندی، رابی معتقد است که در خاورمیانهی جدید، قدرت نه در زرادخانهها، بلکه در شبکههای داده، خطوط انرژی و توان اتصال کشورها تعریف میشود. او مینویسد: «اسرائیل با تکیه بر موقعیت جغرافیایی و ظرفیت فناورانهاش در حال تبدیل شدن به حلقهی ضروری در کریدور اقتصادی هند تا مدیترانه است»؛ طرحی که ایالات متحده طراحی کرده و عربستان در مرکز آن قرار دارد. این نگاه، بهطور ضمنی، ایران را از مسیرهای اصلی ترانزیتی و اقتصادی کنار میگذارد و نظم منطقهای تازهای را ترسیم میکند که در آن، فناوری و انرژی جای نفت و ایدئولوژی را میگیرند.



