ماهِ میهمانی در خانه پدری؛ چرا رجب را ماهِ امام علی (ع) میدانیم؟
بسیاری از ما ماه رمضان را ماه میهمانی خدا میدانیم، اما شاید کمتر شنیده باشیم که ماه رجب، در واقع «ایوانِ ورود» به آن میهمانی بزرگ است. اگر رمضان خانه خداست، رجب خانه امیرالمؤمنین (ع) است؛ جایی که او به عنوان پدر معنوی امت، دست ما را میگیرد تا پاکیزه و آماده، به محضر پروردگار ببرد.
به گزارش شهدای ایران به نقل از دانشجو، ماه رجب در فرهنگ اسلامی به «شهر الله الاصب» (ماه ریزش بی حد و مرز رحمت الهی) معروف است. پیوند این ماه با حضرت علی (ع) از چند جهت است:
چرا رجب را ماهِ امام علی (ع) میدانیم؟
۱. تولد در خانه خدا: سیزدهم این ماه، سالروز ولادت حضرت علی (ع) در قلب کعبه است. این یعنی خداوند، صاحبخانه رجب را در همین ماه به زمین هدیه داده است تا راهنمای ما باشد.
۲. راه میانبر به سوی خدا: پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «من شهر علم هستم و علی درِ آن است.» برای رسیدن به معرفت خدا در ماه رمضان، باید از «درِ» آن یعنی ولایت علی (ع) عبور کنیم. رجب فرصتی است تا با شناخت بیشترِ امام، به خدا نزدیکتر شویم.
۳. نهر پاککننده جان: در احادیث آمده که رجب نام نهری در بهشت است؛ شیری سفید و عسلی شیرین. این ماه مانند آن نهر است؛ کسی که در آن وارد شود، جانش از آلودگیها شسته میشود.
ادعیه و اذکار اختصاصی روایت شده از امام علی (ع)
در منابع حدیثی، برخی اعمال و دعاها به طور خاص به سیره یا کلام ایشان در ماه رجب اشاره دارند:
۱. دعای بلند مرتبه پس از هر نماز (خیر کثیر)
هرچند این دعا را امام صادق (ع) به یاران آموختند، اما در ریشه، این دعا بیانگر اوصافی است که امام علی (ع) در مناجاتهای خود به کار میبردند:
«یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ...»ای کسی که در هر خیری به او امید دارم و در هر بدی از خشمش در امانم...
۲. استغفار ۷۰ مرتبه (سیره عملی امام)
از امیرالمؤمنین (ع) روایت شده است که ایشان برای بهرهمندی از برکات ماه رجب، بر این ذکر مداومت داشتند:
«أَسْتَغْفِرُ اللهَ ذَا الْجَلالِ وَ الإِکْرَامِ مِنْ جَمِیعِ الذُّنُوبِ وَ الآثَامِ» (از خداوند صاحب جلالت و بزرگواری، به خاطر تمام گناهان و خطاهایم پوزش میطلبم.)
۳. هزار مرتبه ذکر توحید
ایشان میفرمایند هر کس در ماه رجب هزار مرتبه ذکر زیر را بگوید، خداوند برای او پاداش هزار حج و هزار عمره مینویسد:
«لا اِلهَ اِلاَّ الله»
۴. دعای امام علی (ع) در شب اول ماه رجب
روایت شده است که حضرت علی (ع) دوست داشتند در چهار شب از سال، خود را فارغ از هر کاری کنند و به عبادت بپردازند که یکی از آنها شب اول ماه رجب بود. دعای ایشان در این شب چنین است:
«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، مَصَابِیحِ الْحِکْمَةِ وَ مَوَالِی النِّعْمَةِ، وَ مَعَادِنِ الْعِصْمَةِ، وَ اعْصِمْنِی بِهِمْ مِنْ کُلِّ سُوءٍ...» (خدایا بر محمد و آل او درود فرست، که چراغهای حکمت و صاحبان نعمت و معدنهای پاکی هستند، و مرا به واسطه آنان از هر بدی حفظ کن...)
رجب، فقط یک تقویم نیست!
ماه رجب نباید فقط به خواندن چند دعا ختم شود. هدف اصلی این است که در این ۳۰ روز، کمی بیشتر شبیه علی (ع) شویم؛ در بخشندگی، در پاکیِ زبان و در مهربانی با خلق خدا.
ماه رجب، ضیافتخانهای است که صاحبخانهاش علی (ع) است. بیاییم در این ماه، نه فقط به دنبال ثواب، بلکه به دنبال «دیدار با حقیقت امام» باشیم تا جانمان در نهر معرفت او جانی دوباره بگیرد.
