قیّم زدایی از دولت، مهمترین اولویت دکتر پزشکیان!

شهدای ایران:سرویس سیاسی/محمد ایمانی ،نویسنده و تحلیلگر مسایل سیاسی - بین الملل نوشت:یک سال، از آغاز ریاست جمهوری آقای پزشکیان گذشت.رئیس جمهور، طبق قانون اساسی باید «رجل سیاسی، مذهبی مدیر و مدبر» باشد. به عبارت دیگر، او باید دارای قدرت تشخیص عمیق باشد.

این به معنای دانای کل بودن نیست، اما باید بتواند مستقل از مشاوران و اطرافیان، مسائل را تسخیص باشد، نه اینکه در مسئولیت های کلانی که مسئولیت شخص اوست، از زیر دستان و اطرافیان تقلید کند.
این نقیصه موجب شده که آقای پزشکیان در مسائل مهم سیاست خارجی، به جای مطالبه حقوق مسلم و بعضا نقض شده کشورمان، در موضع انفعال و بدهکاری بیفتد.
علت را باید در مشاورانی مثل آقای ظریف جست و جو کرد که بی اعتنا به خسارت های رقم زده در برجام، مذاکره نا متوازن و منفعلانه با آمریکای پایمال کننده توافق را طراحی کردند و نتیجه، وقاحت بی سابقه حریف بود.
همین حالا نیز آمریکا و طرف اروپایی با طلبکاری سخن می گویند اما زبان دولت محترم به طلبکاری و مطالبه حقوق کشورمان نمی چرخد. حتی درباره شیطنت های دولتی مثل جمهوری آذربایجان هم آقای پزشکیان موضع متناسب نمی گیرد.

در حوزه داخلی، همچنان که ستاد اقتصادی دولت تقریبا فاقد فرمانده است، در حوزه سیاسی عملا رئیس جمهور به نفر رده چندم دولت تبدیل شده است.
یک روز، تقدیم لایحه مقابله با نشر اکاذیب با "دو فوریت" در دولت تصویب می شود و چند روز بعد، در اثر جنجال برخی سیاسیون  قیم نمای دولت، استرداد همان لایحه (با وجود تصویب دو فوریت در مجلس) به تصویب می رسد!
یک روز، بی تدبیری در تامین سوحت نیروگاه ها و خاموشی را با دروغ "سالم کردن هوا" برای مردم فاکتور می کنند، روز دیگر تعطیلی های بی ضابطه را "تامین نشاط مردم" مردم می نامند!
نه خبری از برنامه اقتصادی مشخص دولت هست و نه از وزیر اقتصادی که ۲۶ خرداد ۱۴۰۴ (یک ماه و نیم) از مجلس رای اعتماد گرفت.
سکان دولت دست کیست؟ همان جمعِ شامل برخی مجرمان و محکومان امنیتی (شورای راهبری کابینه و معاونت راهبردی) که با محوریت آقای ظریف شکل گرفت؟
"خرما نتوان خوردن از این خار که کِشتیم- دیبا نتوان کردن از این پشم که رشتیم/ ...سعدی! مگر از خرمن اقبال بزرگان- یک خوشه ببخشند که ما تُخم نکِشتیم".
کاری واجب تر از نان شب بر عهده آقای پزشکیان است. او اگر می خواهد از بن بست خوساخته خارج شود، باید تجدید نظر اساسی برخی مشاوران و اطرافیان انجام دهد و از زیر باز قیمومت آنها رها شود. این، آغاز گشایش فکری و روحی برای او، موفقیت های بزرگ برای کشور است.